රාවණාගේ කතා තවත් නොකියමි?

මේ බ්ලොග් එකේ පෝස්ට් කීපයක් මං පළ කලා රාවණා ගැනත් සිංහලයාගේ ආරම්භය ගැනත් විවිධ අදහස් එකතු කරලා. ඒකෙන් මං අදහස් කළේ සිංහල ජාතියේ ආරම්භය ගැන පවතින ප්‍රධාන මතවාද දෙකක් ගැන විමසා බලන්නටයි. ඒ පෝස්ට් වලට විවිධ කමෙන්ට්ස් දාල තිබුනා. ඒ කමෙන්ට්ස් ඔස්සේ ගිහින් තව තව දේවල් කියවලා බලන්නටත් අවස්ථාවක් ලැබුනා. ඒ වගේ සංවාදයකට එළැඹෙන්න ලැබුන එකත් ලොකු සතුටක්.

අපේ රටේ සමහරු විශ්වාස කරනවා සිංහල ජාතියේ ආරම්භය විජයාගමනය නිසා ඇති වූ බව. එතනදිත් සුළු වෙනස්කම් සහිතව තමයි ඒ ගැන අදහස් ඉදිරිපත් වෙන්නෙ. මූලික වශයෙන්ම විජයගේ පියා ගැනත් සීයා ගැනත් ඒකමතික වූ නිගමනයක් නැහැ. සුප්පා දේවිය සමග වනයේ ජීවත් වුනේ සිංහ වංශයේ මනුස්සයෙක් හෝ සිංහ ගති සහිත මනුස්සයෙක් බවත්, ඔහුගේ පුතා සිංහබාහු බවත් පොදුවේ පිළිගැනෙන මතයක්.

කොහොම වුනත් සිංහබාහුගේ පුතෙක් වූ විජය කුමාරයා හත්සියයක පිරිවරක් සමග ලංකාවට පාවෙලා ආපු බව වංශ කතාවන්ගෙන් කියවෙනවා. මේ හත්සීයම පිරිමියො කියලයි විශ්වාස කරන්නෙ. ඉතින් පිරිමින්ගෙන විතරක් පරම්පරාවක් හැදෙන්න බැහැනෙ. ස්වදේශික ස්ත්‍රීන් විවාහ කරගෙන මේ හත්සීයක් වූ පිරිස විසින් පරම්පරාවක් බිහි කළ බවයි පිළිගැනෙන්නෙ. එතකොට මේ හත්සීයම සිංහ වංශයෙද?

ලංකාවේ ඒ වෙනකොට හිටියේ සූර්ය වංශිකයො කියල අදහසක් තියෙනව. සූර්ය වංශික ස්ත්‍රීන් සිංහ වංශික පුරුෂයන් සමග විවාහ වුනා කියල හිතුවොත්,  ඒ අයගෙන් බිහිවුනු පරම්පරාව අළුත්ම වංශයක ආරම්භය කියල හිතන්න පුළුවනි. මේ අළුත් වංශය සිංහල වංශය වෙන්න ඇති නේද?

සිංහල ජාතිය ඇති වුනේ “සිවු“ සහ “හෙළය“ කියන වචන දෙකේ එකතුවකින් කියල අදහසක් ඉදිරිපත් වෙලා තිබුනා. මෙතනදි ගැටළුව තමයි, මොකක්ද මේ සිවු හෙළය කියන්නෙ කියන එක. වචනයක් හැදෙන විදිහටමද ජාතියක් හැදෙන්නෙ.

විජය කුමාරයා පිළිබඳ ප්‍රවාදයට පටහැණි අදහසක් තමයි, මේ දිවයිනේ අනාදිමත් කාලයක පටන් සිංහලයා ජීවත් වුනාය කියන එක. ඒ මතවාදය අනුව තමයි රාවණා රජ්ජුරුවො සිංහල ජාතියේ ආදි නායකයෙක්ය කියන අදහස. මේ රාවණා සංකල්පය ලංකාව තුළ වගේම ඉන්දියාව, මියන්මාරය (කලින් බුරුමය), තායිලන්තය (කලින් සියම් දේශය) වගේ රටවලත් පැතිරුණු එකක්. ඒ රටවල පැතිරිලා තියෙන එකිනෙකට මඳ වශයෙන් වෙනස් වූ ප්‍රවාදයන් අනුව අපට පිළිගන්න පුළුවනි රාවණා නමින් රජ කෙනෙක් ලංකාපුරය කියන  ප්‍රදේශයේ හිටියයි කියන එක. ඒ වුනත්, රාවණා රජතුමා සිංහලයෙක් කියල හිතන්න පුළුවන් සාක්ෂියක් තමයි නැත්තෙ.

මට මේ කතා ඇහෙනකොට මතක් වෙන සිද්ධියක් තියනව. ඉස්සර, ඒ කිව්වෙ දැනට අවුරුදු තිහකට හතළිහකට ඉස්සර, චන්දෙ කාලෙට අපේ ගෙදරට යන එන මිනිස්සු ඉතින් දේශපාලනේ ගැනමනෙ කතාව. ඒ කතා කිසිම න්‍යායාත්මක බවක් නැති නිකං ඕපාදූප විතරයි ගොඩක් වෙලාවට. ඒ අතරෙදි, අපේ තාත්තලගෙ තිබුනු දේශපාලන පක්ෂපාතිත්වයට ගැලපෙන අය ආපු වෙලාවට පළාතෙ එක එක පුද්ගලයන් ගැන කියවෙනව. අහවලා යූ ඇම් පී. අහවලා සම සමාජ. අහවල් කට්ටිය ශ්‍රී ලංකා. ඔය ආදී වශයෙන්. ඒ කාලේ ජේවීපී කියන්නෙ ප්‍රසිද්ධ දේශපාලනය තුළ මුල් බැහැගත්තු පක්ෂයක් නෙවෙයි. මං ඒ වෙනකොට පොඩි එකා, චන්දෙ දාන්න වයස මදි. හැබැයි ඉතින් යමක් කමක් තේරෙන වයසෙ. ඉතින්, එක දවසක් මනුස්සයෙක් ඇහුව අපේ තාත්තගෙන් “අහවල් දොස්තර මහත්තයා මොකේද කියල දන්නවද?“ කියල. එයා සඳහන් කළේ පළාතෙ පිළිගත් වෛද්‍යවරයෙක් ගැන. තාත්ත ඒ ගැන දන්නෙ නැති බවයි පෙන්නුවෙ. ඒ පාර අර මනුස්සය කියපි, එයා අපේ එකේ තමයි කියල. මේ වගේ කතා වලදි පොඩි මානසික තෘප්තියක් ලැබෙනව. පිළිගත් පුද්ගලයෙක් අපි ඡන්දෙ දාන පක්ෂෙටම ඡන්දෙ දානවනෙ කියල හිතෙනව.

රාවණා රජ්ජුරුවො සිංහලයෙක් කියපුවහමත් දැනෙන්නෙ ඒ වගේ සතුටක් නේද?

මේව ගැන කතා කරන්න ගිහින් තමයි මානව සංහතියේ ආරම්භය හා පරිණාමය ගැන පසුගිය ලිපි වලින් සාකච්ඡා කරන්න මං උත්සාහ කළේ. දැන් නේෂන් කියල හඳුන්වන්නෙ එකම භාෂාවක් කතා කරන, එකම සංස්කෘතියක් (දළ වශයෙන් වෙනස්කම් තියෙන්න පුළුවනි) අනුව කටයුතු කරන, ජන කොට්ඨාශයක් ද, එහෙම නැත්නම්, ඒකීය වූ පරිපාලනයක් යටතේ ජීවත් වන ජන සමූහයක්ද?

මිනිසා තමන්ගේ පැවැත්ම සහ වර්ධනය සඳහා ජාතියක් වශයෙන් වෙන් වෙන්න හදනව නේද? දැන් බලන්න පවුලක් ඇතුළත දේපොල බෙදාගැනීමේදී තමන්ගෙ අයිතිය වෙනුවෙන් මිනිසා තනිව කටයුතු කරනව නේද? එතකොට පවුල් දෙකක් අතරෙදි ඇතිවන හබයකදි, පවුල වෙනුවෙන් තමයි සටන් කරන්නෙ. ගම් දෙකක් අතර ආරවුලක් ඇති වුනොත්, ගම වෙනුවෙන් කටයුතු කරන්න පෙළඹෙන්නෙත් ඒ මිනිසාමයි. මේ ආකාරයට තමයි ජාතිය ගැන හැඟීම ඇති වෙලා තියෙන්නෙත් කියන එකයි මං විශ්වාස කරන්නෙ. සිහි බුද්ධිය තියන කිසිම මිනිහෙක් තමන්ගෙ අයිතිවාසිකම් අමතක කරල දාලා ජාතිය වෙනුවෙන් කටයුතු කරනවද? සමහරවිට තාවකාලිකව පෞද්ගලිකත්වය අමතක කරල දමාවි අනාගතයේ ඇති වන යහපතක් වෙනුවෙන්නම්.

මිනිහා අන්‍යොන්‍ය වශයෙන් එකිනෙකාට ගෞරව කරන්න ඕනෑ. ඒ විදිහටම පුළුල්ව කටයුතු කරද්දි ජාතීන් වශයෙන් අන්‍යොන්‍ය ගෞරවයක් තියෙන්න ඕනෑ. එහෙම වුනාම තමයි ලෝකයට සාමයක් ඇති වෙලා ලෝකය දියුණු වෙන්නෙ. ඉදිරියට යන්නෙ.

මගේ විශ්වාසයනම්, තමන්ගෙ ජාතිය ගැන මහා ලොකුවට කෑ මොර ගසමින් අනෙක් ජාතීන් විනාශ කරන්න ඕනැ කියල බෙරිහන් දෙන්නෙ කුහක ආත්මාර්ථකාමීන් කියන එකයි.

තවත් කාරණාවක් තියනව කියන්න.

මේ බ්ලොග් එකේ තිබුනු පෝස්ට් වලින් රාවණා රජ්ජුරුවො ගැන කියවුනු ඒවට වැඩ්යෙන් හිට්ස් ලැබිල තිබුනා. හැබැයි වැඩියෙන්ම හිට්ස් තිබුනෙ, "හිටගෙන චූ කරන්න එපා" කියන පෝස්ට් එකටයි.

ජාතියක් කියන්නෙ මොකක්ද? දැනට ජාතියක් කියන වචනය වෙනුවට ඉංගිරිසියෙන් යොදාගැනෙන්නෙ නේෂන් කියන වචනය. ඒ වුනත්, ඒ පරිවර්තනය එච්චර සාර්ථක නැහැයි කියලයි මගේ පිළිගැනීම. ජාතිය කියන්නෙ උත්පත්තිය හා සම්බන්ධ එකක්. එතකොට පුද්ගලයෙකුගෙ ජාතිය කියන්නෙ ඒ පුද්ගලයා උත්පත්තියෙන් නෑ කම් දක්වන්නෙ කුමන ජන කොට්ඨාශයකටද කියන එකයි. එහෙම වුනාම, “ශ්‍රී ලාංකීය ජාතිය“ වගේ සංකල්ප අර්ථ ශුන්‍ය වෙනව.