මහාප්‍රාණ මේනියාව

බ්ලොග් එක ලියනවා තියා බොගක් දාගන්නවත් වෙලාවක් කලාවක් නැතුව හිටපු අල්ල පනල්ලෙ අපේ හිතවත් බ්ලොග් ගුරුතුමා වන රසික ටික දවසකට කළින් ලියපු පද මාලාව දැක්කට පස්සෙ ඔළුවට ආපු අදහසක් ලියන්නම ඕනැ කියල හිතුනා.

මේ නව පරපුර කියන කස්ටියගෙ කතා බහ සමහර වෙලාවට පොඩ්ඩක් විතර අමුතු ඇක්සන්ට් වලට බර වෙනව. මේ ගැන වඩා හොඳින් තේරුම් ගන්න ඕනැ නම් ඔය එෆ් එම් චැනල් වලට කණ දීලම බලන්න ඕනැ. ඒ චැනල් වල නම දැන් කියන්නෙ නැත්තෙ බයකට එහෙම නෙවෙයි, හොඳට කතා කරන චැනල් කීපයකුත් තියන අතරෙ ඒ එක එකේ නම වෙන වෙනම මතකයෙ නැති නිසායි. අහිංසක චැනල් වලට දොස් කියන එක හොඳ නෑනොවැ.

මේ චැනල් වල නිවේදක තුමන්ලාටත් වැඩිය නිවේදිකා තුමියලා කතා කරන හැටි අහගෙන ඉන්නකොට දැනෙන හැඟීම මොකක්ද කියල, දුකක්ද කණගාටුවක්ද අප්පිරියාවක්ද කියල එක පාරටම හිතාගන්න අමාරුයි.

සිංහල වචන අස්සට ඉංගිරිසි වචන කෑලි දාන එක සමහර අය විවේචනය කළාට මගේ නම් ඒ ගැන එහෙමට විවේචනයක් නෑ. අද කවුරුත් වගේ, ලොකුවට ජාතික කැක්කුමකින් කෑ ගහන අය පවා, තමන්ගෙ භාෂාව ගැන එහෙමට උනන්දුවක් නැතුව මේ කලවම් භාෂාවෙන් ලියනවා සහා කතා කරනවානෙ. ඉතින් රේඩියෝ එක කියන්නෙ ශ්‍රව්‍ය මාධ්‍යයක් නිසා ලියන භාෂාවෙන් කතා කරන්න අවශ්‍ය නැහැ. ගුවන් විදුලි සංස්ථාවෙ සිංහල ස්වදේශීය සේවය අහල සිංහල ඉගෙන ගනිල්ලා කියල කියපු කාලෙකුත් තිබුන තමයි. ඒ වගේම දිනමිණ කතුවැකිය කියවල සිංහල ඉගෙන ගනිල්ලා කියපු කතාව විතරක් නෙවෙයි ඩේලි නිවුස් කතුවැකිය කියවලා ඉංගිරිසි ඉගෙන ගනිල්ලා කියපු කතාවත් අද වෙනකොට අවලංගුයි පුතේ.

ඉතින් මං කියන්න හැදුවෙ අර කලින් කියපු පොඩි පොඩි එෆ් එම් චැනල් වල කට්ටිය කතා කරන්නෙ ඔය කියපු අමුතු ඇක්සන්ට් එකත් එක්කලා මහාප්‍රාණ අකුරු එහෙන් මෙහෙන් රිංගවලනේ.

මඨ කෝල් කරල කියන්න බලන්න ඔයාලට ඕනැ සෝන්ග් එක මොඛක්ද කියල. නැත්නම් එස් එම් එස් එකක් එවන්න. ඒත් නැත්නම් අපේ ෆේස්බුක් පේජ් එකේ කමෙන්ට් එකක් දාන්න හොඳේ.

හැබැයි ඉතින් අපේ භාෂාවේ මේ මහාප්‍රාණ අකුරු සහිත වචන එහෙමට නැති නිසාත්, එහෙම තියන වචන වුනත් බොහෝ වෙලාවට නිකම් සිම්පල් අකුරු, ඒ කිව්වෙ අල්ප ප්‍රාණ අකුරු යොදල කියන නිසාත් ලොකු අවුලක් වෙන්නෙ නෑ. උදාහරණයක් ගත්තොත් බාසාව කියන්නෙත් භාෂාව කියන්නෙත් දෙකම එකයිනෙ. (දවසක්දා මගෙන් යාලුවෙක් ඇහුව “මචං සිංහලෙන් ටයිප් කරද්දි කැපිටල් ලයන්න ගහන්නෙ මොකෙන්ද“ කියල. ඒ කැපිටල් ලයන්න කිව්වෙ මූර්ධජ අකුර, ඒ කියන්නෙ “ළ“ ගැන කියල මට ටක් ගාල ක්ලික් වුන නිසා පටස් ගානකොට වැඩේ ගොඩ දාල දුන්නා)

හැබැයි අපේ කලාපයේ තියන අනිත් බොහොමයක් භාෂා ගත්තහම මේ වෙනස බරපතළයි. අර “තණ“ වෙනුවට “තන“ වගේ සීන් වෙන්නට ඉඩ තියනවා.

ඉතින් රසික ලියපු පදමාලාව දැකපු මට මතක් වුනේ අපි ගොඩක් දෙනා ලයික් කරන හින්දි සිංදුවක්.
කභී කභී මෙරෙ දිල්  මෛං.

මේකෙ තියනව එක පදයක් ළඟ ළඟම මහා ප්‍රාණ ගොඩක් එක්කල.

සුහාග් රාත්හෛ ඝුංඝට් උඨා රහා හූ මෛං

सुहाग रात है घूंघट उठा रहा हूँ मैं 

Song: Kabhi Kabhi
Singer: Amitabh Bachchan, Kishore Kumar, Lata Mangeshkar, Mukesh
Lyricist: Sahir Ludhianvi
Music Director: Khayyam
Film Director: Yash Chopra
Kabhi Kabhi Mere Dil Mein Lyrics
Kabhi Kabhi Mere Dil Me, Khayal Aata Hai
Kabhi Kabhi Mere Dil Me, Khayal Aata Hai
Ke Jaise Tujhko Banaya Gaya Hai Mere Liye
Ke Jaise Tujhko Banaya Gaya Hai Mere Liye
Tu Ab Se Pahle Sitaro Me Bas Rahi Thi Kahi
Tu Ab Se Pahle Sitaro Me Bas Rahi Thi Kahi
Tujhe Zami Pe Bulaya Gaya Hai Mere Liye
Tujhe Zami Pe Bulaya Gaya Hai Mere Liye

Kabhi Kabhi Mere Dil Me, Khayal Aata Hai
Ke Ye Badan Ye Nigahe Meri Amanat Hai
Ke Ye Badan Ye Nigahe Meri Amanat Hai
Ye Gesuo Ki Ghani Chhao Hai Meri Khatir
Ye Hoth Aur Ye Bahe Meri Amanat Hai
Ye Hoth Aur Ye Bahe Meri Amanat Hai

Kabhi Kabhi Mere Dil Me, Khayal Aata Hai
Ke Jaise Bajati Hai Shahnaiya Si Raho Me
Ke Jaise Bajati Hai Shahnaiya Si Raho Me
Suhag Rat Hai Ghunghat Utha Raha Hu Mai
Suhag Rat Hai Ghunghat Utha Raha Hu Mai
Simat Rahi Hai Tu Sharama Ke Apni Baho Me
Simat Rahi Hai Tu Sharama Ke Apni Baho Me

Kabhi Kabhi Mere Dil Me, Khayal Aata Hai
Ke Jaise Tu Mujhe Chahegi Umar Bhar Yu Hi
Uthegi Meri Taraf Pyar Ki Nazar Yu Hi
Mai Janata Hu Ke Tu Gair Hai Magar Yuhi
Mai Janata Hu Ke Tu Gair Hai Magar Yuhi
Kabhi Kabhi Mere Dil Me, Khayal Aata Hai
Kabhi Kabhi Mere Dil Me, Khayal Aata Hai